۱۳۸۹ تیر ۱۵, سه‌شنبه

روزمرگي هاي من /چهاردهم

همين جا كه نشستم. پشت ميز كار. دارم بيرون رو نگاه مي كنم.
يه لحظه به فضايي بالاتر از ابرها فكر كردم
كه تاريك
كه اگه اونجا ايستاده بودم و به زمين نگاه ميكرد چه حالي بودم.
از همين جايي كه هستم به اوني كه داره از اونجا به زمين نگاه مي كنه
با عشق نگاه مي كنم. براش دست تكون ميدم، براي اينكه بدونه
ميدونيم كه هست. فراموشش نكرديم.

۲ نظر:

الي گفت...

like this

حنا گفت...

:)مرسي براي تو كه هستي